un derradeiro suspiro cheo de morriña.

Podo escribir unhas liñas cos meus últimos folgos antes do meu derradeiro suspiro, pero non sería o suficiente para mostrar o sentimento amargo do meu corazón. Escribiría pedindo acabar coas inxustizas do mundo pero sei que é escribir en vano unhas palabras que non cambiarian nada de maneira universal. Quizáis debería comenzar por loitar polo que me corresponde e defender a miña propia maneira de pensar. Eu ben sei que estes secretos que se gardan nas entrañas do meu cerebro son como as penas dun emigrante cando deixa a súa terra.